سعید آقایی؛ مدتهاست که کیفیت برنامه های صدا و سیما پایین آمده یک سقوط عجیب از اوج قله به اعماق حضیض. آنها که روزگاری چشم و چراغ این سرزمین بودند و چشمها را به خود خیره می کردند. محفلی که همیشه جایگاه بزرگان بوده و همیشه نقشی مهم و غیرقابل انکار در مناسبات این دیار ایفا کرده. آنقدر مهم و بزرگ که به دانشگاه آن را تعبیر کرده بودند. اغراق نیست اگر مدعی شویم روزگاری زندگی مردم با آنها پیوندی عمیق و ناگسستنی داشته و مردم به اندازه ای از آنها تاثیر می گرفتند که در تار و پود زندگی تاثیر آنها جاری و ساری بوده.
معنا و مفهوم مدیوم رسانه با آنها نضج می گرفت اما تمامی این مفاهیم مدتهاست رنگ باخته اند. سقوط آزاد برنامه های صدا و سیما سالهاست آغاز شده و گویی حد و مرزی ندارد. صداوسیما بدل به سرزمینی شده که ستاره هایش را دارد از دست می دهد و شبیه زمین بایری شده که هیچ رویشی جدیدی ندارد. ستاره ها یکی پس از دیگری خاموش شده و رانده شده اند و تنها چیزی که باقی مانده مشتی مجری و برنامه بی مایه اند که حتی مفاهیم انسانی و اخلاقی را به سخره گرفته اند.
سقوط تا بدانجا پیش رفته که ابتذال شر از درون جعبه جادویی فوران می کند. جاییکه روزگاری یک مدرسه برای ترویج خوبی ها و فضایل بود حالا تنها مسائلی عجیب از آن تراوش می کند.
برنامه جعبه سیاه در شبکه افق.صداوسیمایی که برای ذبح اخلاق و اعتبار و آبرو حتی به مجری کارکشته خود هم رحم نمی کند. یک شوخی بی مایه و زشت با آرزوی مرگ برای هادی عامل به اندازه ای هولناک است که حتی مجری قدیمی روی آنتن این برنامه از آن اعلام انزجار می کند. یک شوخی سیاه که نه تنها لبخند به لب کسی نمی آورد، بلکه محنت و رنج را به مخاطب ارزانی می کند. صداوسیما در تمام این سالها ثابت کرده که بیشتر از بد هم میسر است و در بدی هیچ حد و مرزی ندارد. شاید بهترین تعبیر برای این بدی و سقوط همان تکیه کلام معروف خود هادی عامل باشد. آنجا که در توصیف موفقیت ورزشکاران ایرانی می گفت: ایرانی بالا، بالای بالا و حالا بهتر است در وصف سازمان متبوع خود بگوید: صداوسیما پایین، پایین پایین!
253 258
