پیش بینی بورس هفته / گرفتاری سیاست گذار در چنبره یک غلط مصطلح

 به گزارش اکوایران، در هفته دوم معاملاتی اردیبهشت ماه برخلاف هفته پیشین روند تغییرات شاخص‌های بازار سهام نزولی شد. 

در ابتدای هفته اخیر شاخص کل بورس تهران 654 واحد صعود کرد و 36 میلیارد تومان پول حقیقی به بازار وارد شد. روز یکشنبه شاخص 20 هزار و 145 واحد تنزل کرد و 119 میلیارد تومان سرمایه حقیقی از بازار خارج شد. روز دوشنبه نیز شاخص 3 هزار و 737 واحد پایین آمد و 114 میلیارد تومان پول حقیقی از بازار خارج شد.

روز سه‌شنبه شاخص 12 هزار و 226 واحد ریزش کرد و خروج سرمایه ادامه داشت که رقم آن 237 میلیارد تومان بود.

روز چهار‌شنبه شاخص کل 3 هزار و 902 واحد افت کرد و شاخص هم وزن 42 واحد بالا آمد. همچنین 214 میلیارد تومان پول حقیقی از بورس خارج شد. 

بدین ترتیب، در پایان معاملات چهارشنبه، شاخص کل 39 هزار و 524 واحد پایین‌تر از هفته پیش ایستاد تا بازدهی هفته شاخص بورس منفی 1.7درصد شود. شاخص هم وزن نیز در پایان هفته نسبت به هفته پیشین 12 هزار و 812 واحد پایین‌تر ایستاد و بازدهی منفی 1.6 درصدی را ثبت کرد.

در مجموع کل هفته 648 میلیارد تومان پول حقیقی از بورس خارج شد و میانگین روزانه خروج پول حقیقی 130 میلیارد تومان بود. 

روند تغییرات ارزش معاملات خرد سهام نیز نزولی بود، میانگین ارزش معاملات خرد بورس در هفته اخیر 3 هزار و 935 میلیارد تومان بود که نسبت به رقم 5 هزار و 690 میلیاردی هفته پیشین، کاهش 31 درصدی داشته است. 

بدین ترتیب پس از صعود شاخص به کانال 2 میلیون و 300 هزار واحدی در هفته اول اردیبهشت، در این هفته شاخص به کانال 2.2 میلیونی بازگشت و گویی که شاخص پولبک کرده است. ریزش شاخص در حالی اتفاق افتاد که تنش‌های نظامی میان ایران و اسرائیل فروکش کرده است. در این هفته افت قیمت ارز در بازار آزاد، بحث‌ها پیرامون تفاوت نرخ ارز دریافتی و پرداختی برای صادرکنندگان، حواشی مربوط به بازارگردانی شرکت‌ها و رشد دلار نیمایی از مهمترین اخبار برای فعالان بازار سرمایه بود.

در مجموع می‌توان گفت آن عاملی که که بر فراز اخبار و مباحث روزمره موجب افت و خیز بازار می‌شود سیاست گذاری دولت و نحوه مداخلات حاکمیتی در بازارها است. سیاست خارجی، سیاست گذاری ارزی و تجاری، نحوه مدیریت منابع، تراز انرژی کشور، مداخلات در بازار مسکن، طلا و سکه و... همگی بر بازار سرمایه اثرگذار هستند، لذا دولت نمی‌تواند به بازارها به صورت بخشی نگاه کند. اثر هر سیاست به سرعت در بازارهای دیگر هم دیده می‌شود و این تصور که می‌توان یک بخش را بدون توجه به بخش‌های دیگر اصلاح کرد یا تغییر داد غلط است. همچنان که سودای تخصیص منابع به تولید از طریق هدایت تسهیلات بانکی نیز یکی از موارد این سوء تفاهم است که می‌توان نگاه بخشی داشت. بنابراین بازار سرمایه به شدت به تغییرات بازارهای دیگر واکنش نشان می‌دهد و این نکته مهمی است که به نظر می‌رسد سیاست گذار به آن توجه کافی ندارد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد بازار سهام فعلا نیروی صعودی نداشته باشد، به ویژه اینکه با فرارسیدن فصل گرما بیم کمبود انرژی گریبانگیر سهامداران می‌شود.